Główne elementy systemu
W skład systemu przeciwpowodziowego wchodzą elementy części stałej oraz części mobilnej.
W sytuacji, gdy nie ma zagrożenia powodziowego, widocznymi elementami systemu są płyty kotwiące przygotowane pod słupy pośrednie, osadzone na równi z powierzchnią i zabezpieczone specjalną zaślepką. Elementem stałym są również słupy końcowe przytwierdzone do murów. Istnieje kilka wariantów montażu słupów końcowych w zależności od wymogów.
Elementami mobilnymi są słupy pośrednie montowane na płytach kotwiących. W miejscu, gdzie linia bariery przeciwpowodziowej się załamuje, stosuje się słupy narożne albo kątowe. Belki zaporowe (szandory) umieszcza się pomiędzy słupami, przy czym miejsce styku z podłożem jest dodatkowo zabezpieczone za pomocą uszczelki. Ostatnim mobilnym elementem jest klucz do kompresji umożliwiający uszczelnienie powstałej zapory poprzez dociśnięcie wszystkich belek oraz uszczelki do podłoża.
Belki zaporowe (szandory)
Profil belki jest symetryczny, wykonany z aluminium o grubości ścianki 4 – 5 mm. W ofercie znajdują się dwa typy szandorów: lekkie i ciężkie.
Typy belek: 50 mm, 100 mm i 150 mm. Długość belek określana jest indywidualnie do projektu oraz w zależności od przenoszonych obciążeń.
Zastosowanie symetrycznego profilu belki eliminuje pomyłki przy ich montażu. Nie zachodzi potrzeba składania według określonej kolejności, co pozwala na szybkie i pewne zmontowanie zapory. Dodatkowym atutem zastosowania takiego profilu jest bardzo dobra współpraca między poszczególnymi szandorami, tworząc równomierną ścianę, która pozwala na bardzo dobre przenoszenie obciążeń.
Uszczelki
Uszczelki we wszystkich typach belek zaporowych i słupów są wykonane z EPDM. Osadzane są na wcisk, co ułatwia ich późniejszą, ewentualną wymianę. Uszczelki przygruntowe: wielkowymiarowa uszczelka o przekroju prostokątnym wykonana w technice miękka (2) / twarda (1) z PUR – kombinacja poliuretanu i polietylenu. Kształt uzależniony jest od typu szandorów. Specjalna konstrukcja uszczelki gwarantuje brak przecieku przy nierówności podłoża.
Większość elementów systemu jest mobilna, to znaczy może być przechowywana w kontenerach i montowana w momentach zagrożenia na wcześniej przygotowanych płytach kotwiących i słupach końcowych
Instrukcja montażu
- Uszczelkę przygruntową osadzamy na wcisk od dołu w dowolnie wybranej belce. Górę belki wyznaczają cienkie uszczelki, które uszczelniają połączenie między belkami zaporowymi.
- Przygotowaną belkę z uszczelką przygruntową zakładamy pomiędzy słupy końcowe. W tym celu unosimy szandor tak, aby jeden koniec był niżej (belka nachylona pod kątem). Dolny koniec belki wsuwamy do słupa, a następnie, opuszczając drugi koniec belki, wprowadzamy ją w słup po przeciwnej stronie. Wstępnie belkę ręcznie dociskamy do podłoża. Czynność tę powtarzamy dla każdego przęsła osobno.
- Montujemy kolejne belki systemu j.w. już bez uszczelki przygruntowej, jednocześnie dociskając ręcznie do uprzednio ułożonych. Belki należy montować cienkimi uszczelkami do góry!
- Po założeniu belek na odpowiednią wysokość, od góry słupa zakładamy klucz do kompresji.
- Dokonujemy kompresji systemu poprzez dokręcanie pionowej śruby klucza kompresującego.
Po demontażu aluminiowych belek należy pamiętać o ich konserwacji. Konserwacja ta polega na przepłukaniu czystą wodą oraz przejrzeniu wszystkich uszczelek, a także ich przetarcie w celu sprawdzenia czy nie zostały one uszkodzone mechanicznie.
